1. ما به شکل متعارف در زمان ها و مکانهای خاص -مثل شب های قدر و شب های جمعه یا مساجد و حرم های شریف اهل بیت ع- به یاد خدا می افتیم.
2. گاهی علائم اعتباری و قراردادی نیز تذکّر دهنده خوبی برای ما هستند، مثل لباس ّت یا گنبد و گلدسته یا معماری ها و کاشی کاری های شبیه امکان مقدس و . .
3. گاهی چهره و رفتار یک انسان متخلق و با ایمان یا معاشرت با او سبب ذکر قلبی می شود و از این روی همنشینی و رفاقت با انسانهای پاک بسیار اهمیت دارد.
4. توجه عالمانه به دنیا به این معنا که هستی را مستقل و بدون خدا و افاضه خدا لحاظ نکند.
کسی که همه هستی را فعل الهی و آیه خداوند ببیند و به این نگاه عادت کرده باشد، دچار غفلت نمی شود.
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند».
5. توجه عالمانه به نفس به این معنا که برای خودش حقیقتی مستقل و خود مختار تصور نکند.
نتیجه آن که برای ذکر دائمی و عمیق معرفت و ایمان خود در مباحث خداشناسی، نفس شناسی و هستی شناسی را باید ارتقاء داد.
های ,خدا ,هستی ,ذکر ,قلبی ,گاهی ,به این ,معنا که ,که برای ,شب های ,هستی را
درباره این سایت